Spektakle

5 lipca (sobota), godz. 21.00, podcienia GCK

Spektakl offowy aktorów Teatru Montownia i Teatru Narodowego, Warszawa

B. Schaeffer: Próby

reżyseria: Waldemar Śmigasiewicz

obsada: Ewa Konstancja Bułhak, Anna Gryszkówna, Aneta Todorczuk-Perchuć, Dorota Rubin, Wojciech Solarz, Marcin Perchuć

"Wielu aktorów, i to naprawdę dojrzałych w pracy teatralnej najbardziej ceni próby. Coś z tej magii zachował w swoim scenariuszu Bogusław Schaeffer, choć po swojemu na sposób kpiarski, ironiczny, z dystansem.

Spektakl na tym materiale budowy zawsze jest wypadkową otwartości wykonawców, ich gotowości do szukania w sobie nieoczekiwanych tonów, i zdolności nadawania na tej specyficznej Schaefferowej fali. Wydawać by się mogło, że po mistrzu Peszku z jego nieśmiertelnym niemożliwym (a jednak możliwym i to jak!) aktorem instrumentalnym i braciach Grabowskich trudno znaleźć aktorów zdolnych skutecznie mierzyć się z jego "klasykami". Są jednak tacy i stało się: młodzi aktorzy pod opieką Waldemara Śmigasiewicza dowiedli, że w Schaefferze czują się jak w domu, nie tyle figlując w sposób nieposkromiony, ile poskromiony właśnie. Wbrew bowiem otwartości na improwizację Schaeffer jest wymagający, tu trzeba przemyśleć każdy detal, aby spektakl nie osunął się na mielizny bezładnych dowcipów …".

Próby, zawsze Próby

(…) "Wyszedł im spektakl błyskotliwy i śmieszny, którego opowiedzieć się nie da, bo jak to u Schaeffera: nie ma fabuły, tylko wyjściowy pomysł. Oto próba teatralna. Niedowarzony reżyser się plącze, aktorzy wygłupiają się albo wkurzają na reżysera, nic się nie może zacząć, a przecież to niezaczęcie trwa półtorej godziny i jest czystym żywiołem teatru. Miło patrzeć, jak dorośli ludzie wiedzą, co czynią. Oto oni: Ewa Bułhak, Anna Gryszkówna, Aneta Todorczuk-Perchuć, Dorota Rubin, Marcin Perchuć i Wojciech Solarz".

Jak chcieć, to móc, Tadeusz Nyczek, Przekrój nr 11/13.03

12.07 (sobota), godz. 21.00, podcienia GCK

Compagnie Amoros & Augustin, (Strasburg, Francja)

Luc Amoros przedstawia spektakl muzyczny: **/O zmierzchu/***

Teksty: Luc Amoros

Muzyka: Richard Harmelle

*L'Autre Page*

Brigitte Gonzalez - śpiew

Richard Harmelle - fortepian

Vincent Posty - kontrabas

Emmanuel Rack - perkusja*//*

Spektakl składa się z kilkunastu piosenek o miłości, piosenek-walizek zachęcających do podróży, pełnych subtelnej gry słów. Wszystkie teksty odwołują się do wielkiej fascynacji autora tekstów, jaką jest cień. Muzykę napisał do nich Richard Harmelle. Jest to muzyka, która „przykleja” się do słów jak cień do ciała.
Metaforyczny świat Luca Amorosa został powierzony kwartetowi Inna Strona (L'Autre Page) w składzie: Brigitte Gonzalez, Richard Harmelle, Vincent Posty oraz Emmanuel Rack.
Aktorskiemu wykonaniu piosenek przez Brigitte Gonzalez towarzyszy iskrzący się jazz i muzyka improwizowana. Towarzyszą jej: subtelny i impresjonistyczny Richard Harmelle na fortepianie wspomagany solidną sekcją rytmiczną: brawurowy Vincent Posty na kontrabasie i niezawodna w brzmieniu a przy tym pełna polotu perkusja Emmmaneula Rocka.

Zespól teatralny Amoros & Augustin stworzony pod koniec lat siedemdziesiątych od roku 1982 mógłby równie dobrze nazywać się Amoros, Augustin i... Haramelle! Okazuje się, bowiem że oprawę muzyczną do wszystkich spektakli i performanców Amoros & Augustin stworzył jeden człowiek, kompozytor i aranżer Richard Harmelle.

Luc Amoros - urodzony w 1956 roku w Oranie (Algieria) stworzył w roku 1976 wraz z Michèlem Augustin teatr Amoros & Augustin. Zafascynowany teatrem cienia podąża tą ścieżką do dziś. Jego zainteresowania sytuują się na skrzyżowaniu sztuk plastycznych, teatru wizji, performance’u i muzyki. W chwili obecnej teatr eksploruje również słowo pisane ze szczególnym upodobaniem do monodramu i piosenki. Najnowsze spektakle Amoros & Augustin to między innymi: L’œil nu, niewielkie przedstawienie teatralno-plastyczne na temat narodzin obrazu skierowane do młodszej generacji odbiorców, Noc, w której będziesz mnie kochać - metaforyczna kronika o potędze cienia oraz 360° w cieniu, ludyczny spektakl plenerowy o świecie obrazów, ich miejscu i funkcji, jaką odgrywały na przestrzeni dziejów.

13.07 (niedziela), godz. 20.00, podcienia GCK

Teatr Polonia, Warszawa

Karaoke w teatrze

reżyseria i prowadzenie wieczoru: Magda Umer, Andrzej Poniedzielski

muzyka: Wojciech Borkowski, Czesław Bartkowski, Adam Cegielski

Droga i wierna Mości Publiczności!

"Nie ma nic bez ryzyka/Tylko widz, tylko widz go unika" - pisał przed laty mój ukochany poeta piosenki, Jeremi Przybora. Zaryzykujemy.

Pozdrawiam serdecznie, Magda Umer.

KAŻDY, KTO MA OCHOTĘ ZAŚPIEWAĆ PODCZAS WIECZORU, PROSZONY JEST O NADSYŁANIE SWOJEGO IMIENIA i NAZWISKA ORAZ TYTUŁU WYBRANEJ PIOSENKI NA ADRES: [email protected] l LUB TELEFONICZNIE (32) 209 00 88 UWAGA: ZE WZGLĘDU NA OGRANICZENIA CZASOWE WYSTĄPIĄ TYLKO PIERWSZE TRZY OSOBY, KTÓRE ZGŁOSZĄ SIĘ DO DANEJ PIOSENKI. ABY DAĆ SZANSĘ WSZYSTKIM CHCĄCYM ZAŚPIEWAĆ SOLO PODCZAS NASZYCH MUZYCZNYCH SPOTKAŃ, W KARAOKE KAŻDY MOŻE WYSTĄPIĆ TYLKO RAZ.

Podczas wieczoru 13 lipca opiekować się będziemy następującymi piosenkami:

REMEDIUM

słowa - Magda Czapińska

muzyka - Seweryn Krajewski

TO OSTATNIA NIEDZIELA - M. Fogg

Muzyka: Jerzy Petersburski

Tekst: Zenon Friedwald

DO SERCA PRZYTUL PSA

muzyka: Włodzimierz Plaskota

słowa: Jan Kaczmarek

19.07 (sobota), godz. 21.00, podcienia GCK

Teatr Provisorium i Kompania Teatr, Lublin

Homo Polonicus

na podstawie powieści Krystiana Piwowarskiego

scenariusz: zespół

reżyseria: Janusz Opryński, Witold Mazurkiewicz

scenografia: Robert Kuśmirowski

muzyka i warsztat wokalny: Jan Bernad

światło i dźwięk: Jan Piotr Szamryk, Janusz Opryński

występują: Jacek Brzeziński, Witold Mazurkiewicz, Jarosław Tomica, Michał Zgiet.

Homo Polonicus Krystiana Piwowarskiego to książka okrutna, już tytuł świadczy o tym, że autor "polskość" pojmuje jako zespół cech groźnych, które mogą być niebezpieczne dla świata. Tak jak baliśmy się, że "homo sovieticus" zagnieździ się w nas i będzie chorą postacią, tak powołanie do życia bohatera o nazwie "homo polonicus" jest przestrogą nie byle jaką.

Kiedy ten tekst trafił do nas, podjęliśmy decyzję, aby go zaadoptować do teatru. Wydaje się być bardzo ważnym głosem w sprawie tak trudnej, wrażliwej, kiedy tematem jesteśmy my sami, czyli Polacy.

Główny bohater choruje na polskość, która jest źródłem jego obłędu. Nienawidzi Innego, boi się go, boi się Niemca Storcha, pogardza Francuzem, boi się Rosjanina, Żyda najchętniej by ukamienował. Jest w tekście Krystiana Piwowarskiego znaczący ślad myślenia Brzozowskiego: "bohater to zupiorzały, zeświniały szlachcic żyjący w swoim zdziecinniałym świecie, w świecie brzydoty, w świecie niewoli."

Próbujemy mierzyć się odważnie, bez taryfy ulgowej z naszą tradycją. Próbujemy w oparach, wyziewach historii oddzielić to, co jest groźnym powracającym fantazmatem a realną twardą rzeczywistością.

Jest w naszym spektaklu nawiązanie także do znanej książki Marii Janion, o znamiennym tytule Do Europy tak, ale z naszymi umarłymi.

Będziemy przyglądać się "homo polonicusowi", Polakowi, polakowatości, dokonamy sekcji na naszym bohaterze w "teatrum anatomicum". Po to, że to jedyna droga do rozbijania fałszywych mitów."

Twórcy o spektaklu

26.07 (sobota), godz. 21.00, podcienia GCK

Teatr Bagatela, Kraków

Doda Około-Kułak: Siostrzyczki biorą wszystko

Reżyseria: Ewa Marcinkówna

Scenografia: Urszula Czernicka

Jeśli chcielibyście Państwo zobaczyć egoizm w jego najczystszej postaci, zapraszamy na polską farsę - Siostrzyczki biorą wszystko.

Nadane przez samą autorkę określenie "farsa" jest równie przewrotne, jak wymowa całego spektaklu, który opowiada o jednym dniu z życia czterech kobiet.

Po pogrzebie matki "siostrzyczek" zostaje odczytany kontrowersyjny dla nich testament. Jego potencjalna realizacja staje się pożywką dla najrozmaitszych spekulacji spadkobierczyń, które w żadnym wypadku nie chcą wziąć odpowiedzialności za jego literalne wypełnienie.

Niezaprzeczalną i rzadko spotykaną w teatrze zaletą Farsy w trzech koalicjach - Siostrzyczki biorą wszystko jest to, iż jest to sztuka kobieca. Napisana przede wszystkim dla aktorek, stwarza nieograniczone możliwości kreacji damskich postaci.

02.08 (sobota), godz. 21.00, podcienia GCK

Teatr Nowy, Kraków

A. Czechow: Griga

Reżyseria: Piotr Sieklucki

Pełna humoru i wartkiej akcji historia spotkania trójki przyjaciół z lat szkolnych. Alkohol, rosyjska muzyka i aura zimowego wieczoru sprzyjają wspomnieniom, kłótniom, bójce, a nawet gorącym wyznaniom miłosnym. Opowieść toczy się w sposób żartobliwy. Skomplikowane relacje łączące bohaterów ukazane są przez pryzmat absurdu sytuacji, w której się znajdują. Groteskowy humor, wartka akcja, wyraziste postaci oraz zapach lejącej się strumieniami wódki sprawiły, iż spektakl cieszy się nieustającym zainteresowaniem publiczności nie tylko krakowskiej.

09.08 (sobota), podcienia GCK

Teatr Ludowy, Kraków

Miro Gavran: Wszystko o mężczyznach

Reżyseria: Tomasz Obara

Scenografia: Marek Braun

Przekład: Anna Tuszyńska

Występują: Krzysztof Górecki, Tomasz Obara, Piotr Pilitowski

Męski świat, wykreowany ze strzępów rozmów podsłuchanych w siłowni, deklaracji składanych przy kieliszku, buńczucznych gróźb mafiosów z półświatka, nie do końca twardych męskich rozmów, w sytuacjach, kiedy staje się wobec utraty najbliższych… To dramaturgiczne wznowienie tematu znanego już naszym widzom ze spektaklu Wszystko o kobietach. Trzech aktorów wciela się w kilkanaście postaci, z pasją i szczerością, dając widzom powód do uśmiechu i jednocześnie do zadumy.

16.08 (sobota), godz. 21.00, podcienia GCK

Teatr Polski, Bielsko Biała

A. Pałyga: Żyd

reżyseria: Robert Talarczyk

scenografia: Michał Urban

Polacy kochają Żydów. Wzruszają Polaków żydowskie historie, porywają do tańca żydowskie melodie, do łez bawią żydowskie dowcipy i skecze. Szmoncesy łykamy pasjami. Porywa nas żydowski folklor. Ciekawi nas, do czego służą te piękne przedmioty, które mamy w domach i co oznaczają te ukośne blizny na ścianach przy drzwiach naszych mieszkań.

Można powiedzieć, że judaizm jest naszą narodową pasją. Najpopularniejszą polską gazetę nazywamy tu "Koszerną". Najświetniejsze radio nosi imię kobiety żydowskiego pochodzenia.

Żyd umęczony przez Rzymian jest niemal naszym narodowym symbolem. Nie ma tematu, o którym Polacy będą dyskutować chętniej niż o Żydach. Nie ma tematu, na którym tak wielu Polaków tak dobrze się zna, jak na Żydach.

A jednak, kiedy, jak nauczyciele - bohaterowie sztuki Żyd mamy stanąć z nimi twarzą twarz, oko w oko, okazuje się, że tak wielu rzeczy wciąż nie wiemy.

Żyd powstał po warsztatach teatralnych zorganizowanych przez Tadeusza Słobodzianka i jego Laboratorium Dramatu w Nasutowie w 2007 roku. Słobodzianek spotkał ze sobą grupę dramaturgów, reżyserów teatralnych, aktorów oraz m.in. historyków i socjologów (wśród nich był Jan Tomasz Gross, Paweł Śpiewak, Dariusz Libionka, Leonard Neuger, Anna Bikont). Podczas warsztatów reżyserka, Ewelina Pietrowiak zrealizowała etiudę, która stała się później inspiracją i zalążkiem "Żyda".

Jedną z inspiracji była też anegdota opowiadana przez Pawła Passiniego. Na targach w Brukseli Polskę reprezentowała restauracja żydowska "Anatewka". Podawano m.in. schab po żydowsku. Po posiłku kelnerka, wręczając karykaturalne figurki mężczyzn z pejsami i brodami, mówi z szerokim uśmiechem: "Na pamiątkę... żydki!"

Artur Pałyga

23.08 (sobota), godz. 18.00

skrzyżowanie ulicy Staromiejskiej i Dyrekcyjnej

Teatr O Ultimo Momento, Paryż - Francja

João Paulo P. Dos Santos/Rui Horta: Contigo

Autorzy spektaklu: Rui Horta i João Paulo P. Dos Santos

Choreografia: Rui Horta

Wykonanie: João Paulo P. Dos Santos

Muzyka: Tiago Cerqueira i Vitor Joaquim

Kostiumy: Pedro P. Dos Santos

Kierownik techniczny: Renaud Daniaud

Spektakl CONTIGO powstał jako koprodukcja SACD ( francuskiego Stowarzyszenia Autorów i Kompozytorów Dramatycznych), Festiwalu Teatralnego w Awinionie 2007 i ośrodka Espaćo do Tempo (Portugalia)

João P. Pereira Dos Santos wykonuje akrobacje na maszcie chińskim. Spektakl CONTIGO to prawie pusta scena, kilka prostych przedmiotów i ciało akrobaty. Artysta promieniuje wirtuozerią, poruszając się ze swobodą między niebem a ziemią. João opowiada o swoich namiętnościach, ale również o wyczerpaniu i samotności artysty, który przekracza to, co możliwe.

Spektakl jest pokazem wirtuozerii akrobatycznej w wykonaniu wybitnego artysty obdarzonego perfekcyjną sprawnością fizyczną. Spektaklowi towarzyszy muzyka. Spektakl bez słów.

João P. Pereira Dos Santos (Portugalia) - akrobata na maszcie chińskim, studiował w szkołach cyrkowych w Portugalii i Francji. Jest członkiem stowarzyszenia artystycznego Cheptel Aleïkoum. W 2005 roku tworzy swój pierwszy autorski spektakl pod tytułem (być może)

Rui Horta - Tancerz i choreograf, urodzony i żyjący w Portugalii, rozpoczął swoją przygodę z tańcem w słynnym Balecie Gulbenkian. Po ośmiu latach pobytu w Nowym Jorku wraca do Lizbony i zostaje uznany za pioniera nowego tańca portugalskiego. W 1991 roku tworzy grupę taneczną SOAP. W latach 1997 i 2000 współpracuje z Muffathalle w Monachium i Maison de la danse w Bourges. Obecnie jest główną postacią instytutu poszukiwań interdyscyplinarnych w Evorze (Portugalia).

23.08 (sobota), godz. 21.00, podcienia GCK

Tulave Divadlo, Trnawa, Słowacja

Jakub Nvota: Hamlet lub odnaleziona czaszka

Reżyseria: Jakub Nvota

Muzyka: Kamil Mikulčík

Obsada: L. Hurajová, K. Mikulčík, Š. Richterová, J. Nvota, P. Buocik i inni

Pomysł przedstawienia o Hamlecie, księciu Danii jako komedii może nie jest w pełni oryginalny, ale Túlavé Divadlo przygotowało tę wersję jako uliczne przedstawienie z zastosowaniem wszystkich – charakterystycznych dla tej konwencji środków wyrazu scenicznego.

Dzięki wymieszaniu dwóch konwencji: tragicznej i komicznej powstała jedyna w swoim rodzaju wersja Hamleta. Fragmenty szekspirowskiej tragedii zostały połączone ze scenkami komediowymi i gagami w wykonaniu grupy ulicznych komediantów.

Spektakl nie jest jednak jedynie propozycją czystej rozrywki, jest przede wszystkim wyrazem artystycznych i filozoficznych poszukiwań zespołu krążących wokół pytania Być albo nie być?

Teatr Wędrowny (Tulave Divadlo), Trnava (Słowacja)

Teatr Wędrowny - został założony jako amatorski zespół w roku 1996. W roku 2001, gdy jego członkowie zakończyli naukę w na wydziałach aktorstwa i reżyserii Wyższej Szkoły Muzycznej w Bratysławie, zespół sprofesjonalizował się. Trzon zespołu tworzą absolwenci jednego rocznika aktorstwa i reżyserii. Reżyserzy Jakub Nvota i Kamil Žiška stanowią autorską i inscenizacyjną parę, która dla teatru pisze wszystkie teksty i komponuje piosenki.

Podstawą twórczości teatru jest kabaret autorski oraz przedstawienia uliczne utrzymane w poetyce zespołu wędrujących komediantów “bez dachu nad głową”.

Zespół nie posiada stałej sceny- wykorzystuje parę alternatywnych przestrzeni, gdzie przedstawia swoje inscenizacje. Podczas sezonu letniego występuje najczęściej pod gołym niebem: na ulicach i placach.

Bilety:10 zł

spektakl Contigo - wstęp wolny